DEN BOSCH – Addi Korthout is eigenaar van Addix, een ontwerpstudio in de Sint Jorisstraat. ,,De binnenstad is mijn thuishaven.”
Aan de wand van zijn kleurrijke kantoor hangt het Oeteldonks embleem uit 2012. Het is ontworpen door de man achter Addix. Het is echt niet zijn ultieme creatie, maar hij noemt het desalniettemin een ‘hele eer’. ,,Ik ben een Oeteldonker in hoofdletters”, verklaart Addi Korthout (45).
Hij ontwerpt dus emblemen, maar ook logo’s en websites, maakt grafische ontwerpen, muurschilderingen en hij verzorgt de (grafische) aankleding van beurzen en evenementen.
“Bij de begrafenis van Knillis hebben mijn vrouw en ik voor het eerst gezoend”
“Het is heel breed. Die beurzen zijn over de hele wereld, van Chili tot Shanghai. Maar ik verzorg ook de aankleding van het Bossche Levenslied. Dat doe ik al vijftien jaar, zo jammer dat dat nu al twee jaar niet door heeft kunnen gaan. Dat is toch het gratis feestje voor onder anderen de minderbedeelde Bosschenaar die dan ook lekker naar Henk Damen kan komen luisteren. Echt een prachtig evenement.”
Hoop op doorgaan carnaval
Geen stadgenoot die gelooft dat er dit jaar geen streep gaat door dat andere grote evenement, maar Korthout weigert simpelweg de hoop op carnaval op te geven. ,,Met Kerstmis denk ik altijd: yes, bijna carnaval! Dat loopt als een rood-wit-gele draad door mijn leven. Ik ben altijd blij als ‘hij’ er weer is.”
Korthout knikt daarbij naar een foto van Knillis. ,,Ik heb mijn vrouw ook ontmoet tijdens carnaval. Bij de begrafenis van Knillis hebben we voor het eerst gezoend. Ik heb wel netjes gewacht tot hij van zijn sokkel was.”
Hulpje op de kermis
Met zijn vrouw en drie kinderen woont hij inmiddels in Empel. ,,Maar gelukkig heb ik mijn kantoor nog in de binnenstad, want dat is mijn thuishaven. Ik werk er al dertig jaar. Op mijn vijftiende begon ik als hulpje op de Bossche kermis, daarna in de horeca bij cafetaria St. Janneke. En nu zit ik in de Sint Jorisstraat.”
Korthout gaat regelmatig naar steden als Berlijn, Parijs of Londen om street art (straatkunst) te bewonderen. Wat dat betreft komt hij in zijn eigen stad ook steeds meer aan zijn trekken.
,,Met de Tramkade erbij staat de stad er nog beter voor. Er is hier voor ieder wat wils, we hebben mooie verenigingen, clubs, evenementen en veel sport. Ik hoor vaak van familie van buiten de stad: ‘We gaan even gezellig naar Den Bosch. Terrasje pakken, een Bossche bol eten’. Dit is gewoon een bruisende stad.”
Trots op …
,,Carnaval. Dan heb ik het niet over de alcohol en de kroegen, maar over de saamhorigheid. Dat iedereen in zijn jasje en sjaaltje rondloopt. Eigenlijk precies zoals het staat beschreven in het Oeteldonkse volkslied, dat we allemaal gelijk zijn. Dat maakt me het meest trots.”
Bron: Brabants Dagblad
